Pierwsze pokolenie:
.
Rod – bóg-stwórca, stworzyciel świata, prawdopodobnie ojciec wszystkich bogów (nie tylko Doli i Świętowita), istot demonicznych i pomniejszych bóstw. Opiekun losu i przeznaczenia. Pojawia się zawsze z Rodzanicami. Ojciec przede wszystkim Świętowita i Doli.
Rodzanice – trzy boginie losu ludzkiego, pojawiające się przy nowo narodzonym dziecku i wyznaczające jego los. Siostry i partnerki Roda oraz matki jego dzieci.
___________________________________________________________________
.
Drugie pokolenie:
.
Dola – bóstwo indywidualnego losu ludzkiego, niewidzialna towarzyszka każdego człowieka. Córka Roda, matka Żywii.
Świętowit – bóg mocy twórczej, siły życia, twórczości przyrody. Ogarniał ziemię i wszechświat swym spojrzeniem. Syn Roda, ojciec Welesa i Swaroga.
___________________________________________________________________
.
Trzecie pokolenie:
.
Swaróg (Swarog) – bóg nieba, boski kowal. Główny bóg rządzący przyrodą i społeczeństwem, stworzył on prawo. Brat i antagonista Welesa, syn Świętowita (a właściwie aspekt jego osobowości powstały z łabędzia), ojciec (między innymi) Peruna.
Weles (Wołos, Trzygłów, Tryglaw, Triglav, Trojan) – bóg magii, śmierci, przysiąg oraz chorób. Władca Nawii, krainy umarłych i nawek, dusz ludzkich. Także opiekun bydła. Istnieje w trzech osobach, jednak dwa jego aspekty są więzione przez Peruna. Trzeci z jego aspektów potrafi przyjąć postać węża (dwa pozostałe konia i kozła). Syn Świętowita (a właściwie aspekt jego osobowości powstały z cienia), ojciec Żmija, brat i antagonista Swaroga, a później jego syna Peruna.
___________________________________________________________________
.
Czwarte pokolenie:
.
Dzieci Swaroga:
.
Dadźbóg (Dażbog) – opiekun ognia domowego, rozdawca łask i bogactw, trzyma pieczę nad kopalniami. Syn Swaroga.
Dennica (Zorza) – bogini zorzy porannej, światła dziennego, dnia. Niesie pomoc zbłąkanym ludziom i zwierzętom. Córka Swaroga.
Łada (Łuna, Luna) – bogini księżycowej tarczy, nocy, miłości i pożądania. Córka Swaroga
Perun (Perkun) – bóg błyskawicy, burzy, piorunów a także walki i wojowniczego szału. Opiekun warstwy rycerskiej, pilnuje przestrzegania ich przysiąg. Patron wojowników. Władca Panteonu, syn Swaroga.
Swarożyc – bóg Słońca na niebie, na ziemi utożsamia ogień. Syn Swaroga.
.
Pozostali:
.
Jarowit (Jaryło) – uosobienie sił młodości. Bóg wiosny, płodności oraz miłości. (Prawdopodobnie jak reszta pozostałych bogów, zrodził się z woli Roda, który rozdzielał stopniowo zadania między nich. Zatem można go przypisywać już do drugiego pokolenia słowiańskich bogów, jednak pojawił się dopiero z nadejściem czwartego.)
Mokosz (Mokrina, Perperuna) – Matka Wilgotna Ziemia. Bogini Ziemi, deszczu, urodzaju, płodności, aktywności seksualnej, patronka małżeństw i kobiet. Opiekunka sfery zajęć kobiecych, m.in. macierzyństwa, przędzenia lnu. Silnie związana z wodami. Partnerka Peruna, mylnie nazywana Perperuną. Matka wszystkich dzieci Gromowładnego. (Prawdopodobnie jak reszta pozostałych bogów, zrodziła się z woli Roda, który rozdzielał stopniowo zadania między nich. Zatem można ją przypisywać już do drugiego pokolenia słowiańskich bogów, jednak pojawiła się dopiero z nadejściem czwartego.)
Nyja (Tyja, Nyti) – bogini świata podziemnego. Obiecuje ponowne odrodzenie po śmierci, patronka reinkarnacji. Słynąca ze swojej gwałtowności rywalizowała z Rujewitem o miano bogini wojny. Towarzyszka Welesa, matka Żmija. (Prawdopodobnie jak reszta pozostałych bogów, zrodziła się z woli Roda, który rozdzielał stopniowo zadania między nich. Zatem można ją przypisywać już do drugiego pokolenia słowiańskich bogów, jednak pojawiła się dopiero z nadejściem czwartego.)
Perepłut – bóg wody. Po tym jak naraził się Perunowi, został zepchnięty do podziemia i stał się opiekunem korzeni Drzewa Świata oraz wód podziemnych. Jest on także patronem piwa, miodu, tańca i libacji. Domniemany ojciec Perperuny. (Prawdopodobnie jak reszta pozostałych bogów, zrodził się z woli Roda, który rozdzielał stopniowo zadania między nich. Zatem można go przypisywać już do drugiego pokolenia słowiańskich bogów, jednak pojawił się dopiero z nadejściem czwartego.)
Prowe – bóstwo prawości i prawa, strażnik sądów. (Prawdopodobnie jak reszta pozostałych bogów, zrodził się z woli Roda, który rozdzielał stopniowo zadania między nich. Zatem można go przypisywać już do drugiego pokolenia słowiańskich bogów, jednak pojawił się dopiero z nadejściem czwartego.)
Radogost – był bóstwem gości i gościnności, jednak nie należy jednoznacznie sądzić, że był bożkiem dobrotliwym. Patronował on bowiem także zemście. Oprócz tego Radogost był także bóstwem handlu, kunsztu, przemysłu. (Prawdopodobnie jak reszta pozostałych bogów, zrodził się z woli Roda, który rozdzielał stopniowo zadania między nich. Zatem można go przypisywać już do drugiego pokolenia słowiańskich bogów, jednak pojawił się dopiero z nadejściem czwartego.)
Strzybóg – bóg żywiołu powietrza, ojciec wiatrów. (Prawdopodobnie jak reszta pozostałych bogów, zrodził się z woli Roda, który rozdzielał stopniowo zadania między nich. Zatem można go przypisywać już do drugiego pokolenia słowiańskich bogów, jednak pojawił się dopiero z nadejściem czwartego.)
Żywia – bogini życia i sił witalnych. Córka Doli, należy do trzeciego pokolenia bogów, jednak pojawiła się dopiero z nadejściem czwartego.
___________________________________________________________________
.
Piąte pokolenie:
.
Dzieci Peruna i Mokoszy:
.
Porenut – bóg atmosferyczny, głównie burz. Syn Peruna i Mokoszy.
Porewit – bóg siły. Syn Peruna i Mokoszy.
Rujewit – bóg wojny, ran oraz płodności. Syn Peruna i Mokoszy.
.
Pozostałe dzieci Peruna (niepotwierdzone):
.
Lel i Polel ( Leli i Poleli, Lelum i Polelum, Świstun i Poświstun) – boskie bliźniaki, symbole dnia i nocy. Lel sprawował pieczę nad chłopami pracującymi w polu, chronił ich przed udarami i południcami, upiorami żyjącymi w polu rodzącymi się w słońcu. Gwizdem naganiał chmury, aby sprowadzić deszcz na plony i przynieść ukojenie pracującym w skwarze rolnikom. Polel, śpiący za dnia, budził się o zmierzchu, kiedy jego brat szedł spać i zsyłał sen na chłopów. Gwizdem odganiał ich koszmary i strzegł obejścia przed północnicami, strzygami i wąpierzami. Śpiewał dzieciom kołysanki. O dziwo obaj bracia byli także patronami leni i hulaków, zapewniając im bezpieczny powrót do domu z łajdactw. Obaj potrafią zmieniać postać na zwierzęcą, najczęściej zmieniają się w koguty, ale ponoć widywano ich także jako koty i konie. Synowie Łady i prawdopodobnie Peruna, jednak Gromowładny nigdy się do nich nie przyznał. Ojcostwo przypisuje się także Srzybogowi.
Perperuna – bogini urodzaju, uosobienie deszczu. Mylnie uważana za uosobienie Mokoszy i partnerkę Peruna, w rzeczywistości będąca ich córką. Choć to, kto jest jej ojcem pozostaje w sferze sporów, gdyż do ojcostwa także śmiało przyznawał się Perepłut.
.
Pozostali:
.
Pochwist (Poświst, Pogwizd) – bóstwo niepogody, wirów powietrznych. Syn Strzyboga.
.
Pomniejsze bóstwa:
.
Raróg (Raraszek, Żar Ptak) – Ognisty Złoty Sokół (choć widywano go i pod postacią Kura), zrodzony z mocy i woli Swarożyca. Strzeże bram i klucza do Prawii, boskiej krainy. Zarówno samo zwierzę jak i jego ogniste pióra posiadały szczególną moc magiczną. Słynął z przywoływani ognistego wichru i ziania ogniem.
Wiły – trzydzieści sióstr ściśle związanych z Mokoszą, powstałe z jej woli i mocy. Boginie przyrody (powietrza, wody i gór). Pomagają ludziom i zwierzętom, jeśli uznają to za stosowne, jednak mogą również być niebezpieczne.
Żmij – skrzydlata gadzina uosabiająca siły chaosu Welesa. Mówi się że zrodził się z nienawiści Welesa do Peruna, oraz gwałtowności i nieprzewidywalności Nyji, dlatego dostał plugawą postać pół-węża, pół-smoka. Strzeże wejścia do Nawii, zamieszkuje korzenie Drzewa Świata, tuż przy powierzchni. Co jakiś czas zjawia się w Górach i podejmuje próbę uwolnienia dwóch pozostałych Welesów, zawsze jednak przegrywa z burzą Peruna. Legenda mówi, że zostawia wtedy na straży u bram Nawii swoje żmijowate potomstwo, które kąsa jadowicie i zsyła wieczny sen. Żmij pojawiał się czasem pod postacią człowieka, z małymi skrzydełkami pod ramionami, wężowym ogonem lub ciałem pokrytym łuskami. Lubił wchodzić w związki z ludzkimi kobietami, z których rodzili się synowie o nadzwyczajnej sile i zdolnościach, walczący z potworami zagrażającymi ojczystej ziemi. Po śmierci jednak synowie, tak jak i on stawali się jadowitymi pół-smokami i strzegli Nawii. Córki natomiast od razu rodziły się jako węże i pełzały po świecie jako żmije dziś znane człowiekowi.
.
.
.